علامت دهی از طریق اقلام تعهدی اختیاری و تأثیر آن بر سرمایه گذاری در داراییهای سرمایه ای و نرخ بازده داراییها در شرکتهای با محدودیت مالی

چکیده در این پژوهش علامت‌دهی از طریق اقلام تعهدی اختیاری و تأثیر آن بر سرمایه‌گذاری در دارایی‌های سرمایه‌ای و نرخ بازده دارایی‌های شرکت‌های بامحدودیت مالی در بورس اوراق بهادار تهران آزمون می‌شود. برای این منظور چهار فرضیه تدوین شده است. برای آزمون فرضیه‌های پژوهش از روش مقایسه میانگین و سه مدل رگرسیون چند ‌‌‌متغیره خطی و داده‌های ترکیبی استفاده شده است. نمونه آماری پژوهش شامل 128 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی سال‌های 1393-1386 بوده است. نتایج حاصل از تجزیه و‌-تحلیل داده‌ها نشان می‌دهد که شرکت‌های با‌محدودیت مالی که فرصت‌های سرمایه‌گذاری بالایی دارند در مقایسه با شرکت‌های با‌محدودیت مالی که فرصت‌های سرمایه‌گذاری پایینی دارند، اقلام تعهدی اختیاری بزرگ‌تری نگهداری می‌کنند. همچنین شرکت‌های با محدودیت مالی که اقلام تعهدی اختیاری بالایی دارند در مقایسه با شرکت‌های با ‌محدودیت مالی که اقلام تعهدی اختیاری پایینی دارند، در دوره گزارش سود، بازده بالاتری دارند، سرمایه‌گذاری بیشتری در دارایی‌های سرمایه‌ای انجام می‌دهند و نرخ بازده دارایی‌های بیشتری دارند. واژه‌های کلیدی: محدودیت مالی، فرصت‌های سرمایه‌گذاری، علامت‌دهی، اقلام تعهدی اختیاری، سرمایه‌گذاری در دارایی‌های سرمایه‌ای